پیوند موی بدن یا کاشت مو به روش BHT : به طور کلی موهای ناحیه سر برای اهداف پیوند استفاده می شوند. با این حال بیماران گاهی اوقات موی کافی بر روی سر خود ندارند تا نتیجه مطلوب را به دست آورند. در چنین مواردی ممکن است از موهای بدن برای پیوند استفاده شود، زیرا این موها از نظر ساختار و کیفیت بسیار شبیه به موهای سر هستند. ممکن است این موها از پاها، بازوها، شکم، قفسه سینه، پشت، زیر بغل و حتی صورت گرفته شود. در کلینیک کاشت موی خانه سفید ما تنها پیوند موی بدن را با استفاده از موی قفسه سینه، پشت و ریش انجام می دهیم.
کاشت مو به روش BHT
برای برخی از متقاضیان کاشت مو، موی بدن می تواند منبع چندین هزار پیوند اضافی کمک کننده باشد، به ویژه هنگامی که بیماران موی بدن بسیار زیادی دارند. این ناحیه مخصوصا برای افزایش تراکم کلی مو یا پر کردن منطقه تاج – یعنی گزینه های درمانی که در غیر این صورت برای بیماران با موی سر محدود ممکن نمی باشد – مناسب است. با این وجود، از پیوند موی بدن برای بازسازی کامل مو یا احیای خط موی بیمار استفاده نمی شود.
موهای بدن با استفاده از تکنیک FIT برداشته می شوند و هیچ اسکار خطی از خود به جای نمی گذارند. پیوندهای موی بدن با همان روش پیوند موی سر، قرار داده می شوند.
کدام بیماران برای پیوند موی بدن مناسب هستند؟
به طور کلی، موهای اهدا کننده از پشت و یا کنار سر گرفته می شود. بیمارانی که موی کافی در ناحیه اهدا کننده ( بانک مو ) ندارند برای پیوند نرمال مناسب نیستند. دلایل عدم داشتن موهای کافی، شامل ریزش موی طبیعی یا نتیجه پیوند موی قبلی است که هرگونه استخراج بیشتر از بخش اهداکننده سر را غیر ممکن می سازد.
نتایج پیوند مو با موهای اهداکننده نامناسب به طور کلی رضایتبخش نیست، زیرا می تواند فقط ریزش مو را به میزان کمی جبران کند. علاوه بر این، هر گونه اسکار حاصله، قابل رویت خواهد بود.
معیارهای ارزیابی مناسب بودن BHT : شاخص اهدا کننده قفسه سینه
در کلینیک کاشت مو خانه سفید از یک تکنیک خاص برای تعیین امکان سنجی BHT استفاده می کنیم: شاخص اهدا کننده قفسه سینه یا TDI. این روش که برای ارزیابی ناحیه اهدا کننده برای پیوند موی بدن مورد استفاده قرار می گیرد، پنج شاخص دارد:
• تراکم مو باید بالای 40 گرافت مو بر سانتی متر مربع باشد؛
• شباهت بین بدن و موی سر؛
• تعداد گرافت ها با 2 تا 3 فولیکول مو؛
• اندازه ناحیه اهدا کننده؛
• طول موی بدن.
در صورتی که شاخص اهدا کننده قفسه سینه کمتر از 4 باشد، بیمار برای پیوند موی بدن مناسب نیست. بیماران با نمره TDI بین 7 – 5 ممکن است تحت شرایط خاص مناسب باشند. بیماران با نمره 8 یا بیشتر دارای موی بدن بیشتری نسبت به موی سر هستند که مناسب اهدا کننده لودن می باشد و بنابراین کاندید مناسب برای پیوند موی بدن هستند.
تفاوت بین BHT-FIT و کاشت مو به روش FIT
تکنیک لازم برای پیوند موهای بدن از روش کاشت موی FIT مشتق شده، و اساسا شامل گسترش ناحیه اهدا کننده به کل بدن می باشد. BHT در درجه اول در مواردی استفاده می شود که ناحیه اهدا کننده در سر، دیگر برای استخراج مواد اهدا کننده مناسب نیست یا به اندازه کافی متراکم نیست.
در چنین مواردی، و در صورت برطرف شدن نیازهای فیزیکی، واحدهای فولیکولی را می توان به طور مستقیم از ناحیه های مختلف بدن – سینه، بازوها یا پاها – استخراج کرده و به پوست سر پیوند داد. روش BHT-FIT فرصت های جدیدی را به ویژه برای افرادی فراهم می کند که مناطق اهداکننده شان مورد استفاده بیش از حد قرار گرفته باشد یا حتی بدلیل استفاده از روش های منسوخ، از بین رفته باشد.
کاندیدهای BHT می بایست شرایط فیزیولوژیکی خاصی را داشته باشند، بدین ترتیب که موهای بدن باید برای استفاده بر روی سر مناسب باشد. موهای بدن در چرخه های مختلف رشد وارد می شوند. با این که این تغییرات در طول زمان تا به حال از نظر علمی ثابت نشده است، تجربه خود ما اشاره به این مورد دارد.
گرافت های گرفته شده از بدن، از لحاظ آناتومیک با موهای گرفته شده از سر تفاوت دارند. در حالی که گرافت های گرفته شده از سر به طور کلی شامل 1، 2 یا 3 مو هستند، در اغلب موارد گرافت های بدن تنها یک مو دارند.
در زیر فیلم دقیقی از کلیه مراحل برداشت فولیکول های مو تا کاشت آن ها به روش BHT را مشاهده می کنید :
مثال زیر نشان دهنده تفاوت بین مواد اهدا کننده از بدن و از سر است. 60 گرافت مو در هر سانتی مترمربع از موهای بدن منجر به تراکم موی 60 تا 70 مو در هر سانتی مترمربع می شود، در حالی که 60 گرافت مو در هر سانتی مترمربع از موهای سر باعث تراکم 90 تا 120 مو در هر سانتی مترمربع می شود. این نشان می دهد که برای به دست آوردن تراکم طبیعی مو، تقریبا دو برابر ایمپلنت مورد نیاز است. به همین دلیل است که روش BHT عمدتا برای بهبود تراکم موی سر استفاده می شود. حداکثر 500 گرافت مو بیشتر نمی توان از بدن و مخصوصا سینه ها برداشت کرد.
تفاوت اصلی بین BHT و کاشت مو به روش FIT:
• جهت رشد واحدهای فولیکولی
• نوع پوست و ویژگی های آن
• عمق فولیکول مو زیر پوست
• ضخامت و ساختار مو (صاف، فر، مجعد)
جراح مو می بایست برای انجام چنین پیوندی، دانش و تجربه کافی از هر دو روش پیوند – FUT و FIT – را داشته باشد و برای موفقیت آمیز بودن چنین پیوندی، اصول اساسی خاصی را در نظر بگیرد. این موارد شامل نکات ذیل می شود:
• استخراج صحیح موهای اهداکننده
• آماده سازی مناسب واحدهای فولیکولی
• ذخیره سازی بدون خطا و هیدراتاسیون پیوندهای استخراج شده
• کاشت بهینه با در نظر گرفتن جهت رشد و ترتیب پیوند ها
• بدست آوردن خط موی طبیعی
• رویکرد دقیق و استفاده از تکنیک مناسب، جهت به حداقل رساندن آسیب به پیوندها
سه عامل اصلی موفقیت برای هر BHT وجود دارد:
• استخراج فولیکول های مو
• چرخه رشد موهای بدن
• سازگاری موهای سر و بدن
